ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΧΟΡΩΝ
Α.- ΛΑΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ :
1.-ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟΣ : Οφειλει την ονομασια του στους «Ζειμπεκηδες»,φυλη ελληνικης καταγωγης,αποτελουμενη από πολεμιστες της Προυσας,του Αιδινιου και των περιχωρων της Σμυρνης.Η λεξη προερχεται από την τουρκικη λεξη «ζειμπεκι»,που σημαινει «παλληκαρι».Οι Ζειμπεκηδες,κατά γενικη αποδοχη ακομη και αυτων των τουρκων,είναι απογονοι των αρχαιων κατοικων της Θρακης,που μεταναστευσαν στην Μικρα Ασια και διατηρησαν τα χαρακτηριστικα γνωρισματα της φυλης τους,καθως και τα ηθη και εθιμα των προγονων τους.Ο Ζειμπεκικος,είναι χορος που χορευεται στα 9/8,με χρηση κυριως του «τακουνιου» για την εκτελεση των βηματων,που κατά κυριο λογο είναι ελευθερα.Στους νεωτερους χρονους,εγινε γνωστος στην ευρυτερη ελληνικη περιφερεια,από τους προσφυγες,μετα την Μικρασιατικη καταστροφη.Οι παλιοι ρεμπετες χορευαν αυτό τον χορο για να επιδειξουν τον ανδρισμο τους και το προσωπικο τους στυλ.Ετσι,πολλα από τα κυρια χαρακτηριστικα του χορου,εχουν προελθει από το στυλ που διαμορφωσαν,οι ρεμπετες (π.χ.η «κλιση» του σωματος προς το κεντρο,σε κυκλικα βηματα η στροφες,προερχεται από το γεγονος κυριως,ότι οι παλιοι ρεμπετες χορευαν με το σακακι τους να κρεμεται ελευθερο από την μια πλευρα,ώστε να φαινεται το μαχαιρι η ο «σουγιας»,που εκρυβαν στην ζωνη τους).Ο χορος αυτος μπορει να χορευτει σε ιδια η διαφορετικα μουσικα ακουσματα και ετσι,θα μπορουσε κανεις να αναφερθει σε «διαφορετικα ειδη ζειμπεκικου»,όπως:ο Αιδινικος,ο Αιβαλιωτικος,ο Απταλικος,ο Σκαλιωτικος «της Σταμνας» που είναι μικτος,ο Κλεφτικος,ο Καλοχωριτικος (που χορευεται σε ημικυκλιο η σε ευθεια γραμμη,χωρις πιασιμο των χεριων) κλπ.Eπισης,αναλογα με τον αριθμο η το φυλο των χορευτων,ο Ζειμπεκικος μπορει να διαρεθει στα ακολουθα ειδη :
-Ζειμπεκικοι που χορευονται από έναν χορευτη,
-Ζειμπεκικοι που χορευονται από δυο η τεσσερεις χορευτες,
-Ζειμπεκικοι που χορευονται από εξη η περισσοτερους χορευτες,
-Ζειμπεκικοι που χορευονται μονο από αντρες,
-Ζειμπεκικοι που χορευονται μονο από γυναικες,
-Ζειμπεκικοι που χορευονται από μικτες ομαδες αντρων και γυναικων,
-Ζειμπεκικοι που χορευονται ομαδικα κατά τετοιο τροπο,ώστε οι χορευτες να σχηματιζουν μια ζωνη,έναν κυκλο,
-Ζειμπεκικοι που χορευονται στο ένα γονατο η στα δυο γονατα,
-Ζειμπεκικοι που χορευονται βαρια,
-Ζειμπεκικοι που εκτελουνται αποκλειστικα με νταουλι και ζουρνα (θεωρειται ο παλαιοτερος τροπος παραδοσιακης εκτελεσης του ζειμπεκικου),
-Ζειμπεκικοι που εκτελουνται από ορχηστρα ,η οποια αποτελειται από σαζι,τζουρα,μπαγλαμα,
-Ζειμπεκικοι που εκτελουνται με κλαρινετο,νταουλι και αλλα δυο οργανα,
-Ζειμπεκικοι που εκτελουνται με δυο κουταλια (επιρροη από τους χορους της περιοχης της Καππαδοκιας),
-Ζειμπεκικοι που εκτελουνται με δυο ζουρναδες και με ένα η δυο νταουλια κλπ.
Να σημειωθει ότι γενικα,υπαρχουν κοινα στοιχεια των Ζειμπεκικων χορων με τους «Αναστεναρικους» χορους.Θα πρεπει ακομα να σημειωσουμε ότι οι πολύ ζωηρες και ταυτοχρονα βραχυτατες κινησεις κατά την εκτελεση του χορου αυτου,που στο συνολο τους εμφανιζουν δυναμικο και επιθετικο χαρακτηρα,δημιουργουν την εντυπωση ότι προκειται για χορογραφικο σχημα πολεμικου η πυρριχιου χορου.Βεβαια,τα ανωτερω χαρακτηριστικα,τα συνανταμε και σε αλλους ομαδικους πολεμικους χορους των λαων της Ανατολης,όπως ο ποντιακος πυρριχιος (σερα).Κατα πολλους μελετητες,οι πολεμικες κινησεις των χορευτων του Ζειμπεκικου,συντηρουν την μνημη του αρχαιου πολεμικου χορου των παλαιων Θρακων,οι οποιοι εγκατασταθηκαν στις αρχαιοελληνικες Τραλλεις και εικαζεται ότι αυτοι είναι οι προγονοι των «Ζειμπεκων».Γενικα ο Ζειμπεκικος είναι ενας μοναχικος εσωστρεφης χορος.Ακομα και όταν χορευεται από πολλους χορευτες,οι θεατες εχουν την ευκαιρια να παρακολουθησουν τις φιγουρες και τις στασεις του σωματος,καθως και τις εκφρασεις του προσωπου κάθε χορευτη και να συναισθανθουν ετσι τις πτυχες του ψυχικου του κοσμου.Ειναι χορος που αφηγειται με τον δικο του τροπο,τις περιπετειες του καινουργιου και του παλιου,της χαρας και της λυπης.Επειδη δε,περιεχει με τον δικο του τροπο όλα εκεινα τα στοιχεια του ενθουσιασμου,της εκστασης,του μυστικιστικου παθους και της εξουθενωσης,κατά πολλους συγγραφεις εχει τις βασεις του στην Αρχαια Ελλαδα,μια και αυτά είναι τα χαρακτηριστικα γνωρισματα των «Διονυσιακων» χορων.Κατα πολλους δε,ακομη και Τουρκους μελετητες,ειδικα ο Ζειμπεκικος της Μικρας Ασιας,διατηρει ιχνη που τα συνανταει κανεις,στις αρχαιες λατρευτικες τελετες,προς τιμην του θεου Διονυσου.Μαλιστα θα μπορουσε να πει κανεις ότι η χρακτηριστικη κινηση των χεριων του χορευτου,που κατά κυριο λογο,παραμενουν ανοιχτα,εχουν μια σταση που μοιαζει σαν να κραταει ο χορευτης έναν δισκο,με έναν τροπο που θα μπορουσε να χαρακτηριστει σαν επιβιωμα μιας αντιστοιχης χειρονομιας των «Διονυσιαζομενων» χορευτων της αρχαιας Ελλαδος και κυριως της Αρχαιας Ιωνιας,που συμβολιζει την προταση του να προσφερει,ένα τσαμπι σταφυλια.Τελος,θα ηταν σημαντικο να αναφερθει ότι η μουσικη που συνοδευει τον χορο αυτό,εχει εννεα μετρα και η σειρα τους είναι : 9/16 – 9/8 – 9/4 – 9/2.Τα πιο βαρια μετρα είναι τα 9/4 και τα 9/2.Ο αργος Ζειμπεκικος είναι 9/4 (2+2+2+3/4) και ο γρηγορος Ζειμπεκικος είναι 9/8 (2+2+2+3/8).
2.-ΧΑΣΑΠΙΚΟΣ: Ο χορος αυτος εχει τις ριζες του στο Βυζαντιο.Χορευοταν από τους «Μακελαρηδες» (Χασαπηδες) και ετσι ονομαστηκε αρχικα «Μακελαρικος».Ειδικοι ερευνητες και γενικοτερα ανθρωποι των γραμματων και των τεχνων,είναι βεβαιοι πως ο Χασαπικος,είναι η συνεχεια αυτου του Μακελαρικου χορου,που χορευοταν στο Βυζαντιο,από μια συγκεκριμενη κατηγορια πολιτων.Εγινε ιδιαιτερα γνωστος,μετα το 1955,κυριως λογω καποιων Ελληνικων ταινιων.Χορευεται από ανδρες η γυναικες,σε ευθεια οριζοντια γραμμη,διαθετοντας μεγαλη ποικιλια βηματων.Ειναι θεαματικος αλλα και ταυτογχρονα δυσκολος χορος.Ο ρυθμος της μουσικης,είναι αναλογος με αυτόν του Foxtrot.Ειναι χορος,με ρυθμο 2/4,μπορει όμως να χορευτει και στα 4/4.
3.-ΧΑΣΑΠΟΣΕΡΒΙΚΟΣ (ΓΡΗΓΟΡΟΣ ΧΑΣΑΠΙΚΟΣ) : Είναι χορος που μοιαζει με τον Χασαπικο,αλλα σε μεγαλυτερη ταχυτητα.Σε πολλες μαλιστα περιοχες της Ελλαδος,ακομα και σημερα,εχει την ονομασια Χασαπικος.Αλλωστε,προερχεται από την Κωνσταντινουπολη,οπου πρωτοεμφανιστηκε επισης κατά την Βυζαντινη περιοδο,αποτελωντας μια «γρηγορη εκδοση» του Χασαπικου χορου.Στην συγχρονη περιοδο,δεχτηκε αρκετες επιρροες από τους Ρωσους και τους Σερβους και ετσι αρχικα ονομαστηκε «Σερβικος – Χασαπικος».Ετσι πηρε και την σημερινη του ονομασια.Εγινε γνωστος,επισης μετα την Μικρασιατικη καταστροφη,αλλα διαδοθηκε ακομη περισσοτερο,κατά τελη της δεκαετιας του 1950.Ακομη και στις παραστασεις του Καραγκιοζη,υπηρχαν τετοιου ειδους μουσικα ακουσματα,τα οποια ξεκινησαν να εμφανιζονται σε τραγουδια,κατά την δεκαετια του 1930 (Κατά πολλους,ο Βαμβακαρης ηταν εκεινος που εγραψε πρωτος τραγουδια,βασισμενα σε αυτή την μουσικη).Ο ρυθμος του είναι επισης 2/4,αλλα μπορει και αυτος να χορευτει στα 4/4.
4.-ΣYΡTAKI : Ο χορος αυτος επι της ουσιας δεν διαθετει ιστορια και βηματολογιο.Ειναι μια ελευθερη χορογραφια,που στηριζεται σε κινησιολογια και μουσικη των χορων : Χασαπικος και Χασαποσερβικος.Εγινε γνωστος με την ταινια «Ο Ζορμπας» και μεχρι και σημερα η ονομασια αυτή χαρακτηριζει σχεδον την ελληνικη «χορευτικη προταση και κουλτουρα» διεθνως.
Β. – ΞΕΝΟΙ ΧΟΡΟΙ :
RUMBA : Ο ρυθμος του χορου αυτου,είναι 4/4.Ειναι εμπνευσμενος από αφρικανικους ρυθμους και ισπανικες μελωδιες.Η γενικοτερη φιλοσοφια της τεχνικης αναφορικα με την κινηση της λεκανης,στηριζεται ουσιαστικα στους σκλαβους της Αφρικης.Υπαρχει η αποψη ότι γενικοτερα ο χορος αυτος εχει τις ριζες του στην αρχαια Ελλαδα.Στην συγχρονη χρονικη περιοδο παντως,θεωρειται ο χορος της αγαπης και του ερωτα. Αν και ειναι δυσκολο να καθοριστει η ακριβης χρονικη περιοδος κατά την οποια εμφανιστηκε ο χορος αυτος,στην συγχρονη εποχη,ωστοσο εχει γινει αποδεκτο ότι εμφανιστηκε αρχικα,στην Λατινικη Αμερικη,την δευτερη δεκαετια του 20ου αιωνα και μολις το 1931,δημιουργειται η πρωτη σειρα βηματων και ο χορος παιρνει την ονομασια «SQUARE RUMBA”,εισαγεται δε σε αγωνες χορου.Ειναι η χρονια που ο Monsieur Pierre,εισαγει στην Ευρωπη (αρχικα στην Αγγλια),τους Λατινοαμερικανικους Χορους.Η λεξη “RUMBA”,είναι ενας γενικος ορος,ο οποιος περιλαμβανει τις ονομασιες : “SON” – “DANZON” – “GUAZIRA” – “GUARACHA” – “NANINGO” κλπ.Ο τυπος των ρυθμων αυτων,προερχεται από τις Δυτικες Ινδιες.Αν και η συγχρονη μορφη του χορου αυτου,αναπτυχθηκε στην Κουβα,υπαρχουν και περαιτερω αναπτυξεις,οι οποιες ελαβαν χωρα,στην Καραιβικη και σε άλλες Λατινικες χωρες. Ο επηρεασμος από τους σκλαβους της Αφρικης,ελαβε χωρα αρχικα τον 16ο Αιωνα.Κατα την διαρκεια του Β. Παγκοσμιου Πολεμου στην Κουβα,ηταν αρκετα δημοφιλης η μορφη του χορου «SON»,που είναι ουσιαστικα μια πιο αργη μορφη του χορου RUMBA.Ακομη πιο αργο ρυθμο εχει ο χορος “DANZON” ο οποιος ηταν ιδιαιτερα δημοφιλης στην υψηλη κοινωνια της Κουβας,σε αντιθεση με τον χορο “SON”,που αναπτυχθηκε κυριως στην μεσαια ταξη της χωρας αυτης.Οι χοροι αυτοι περιελαμβαναν μικρα βηματα,με λυγισμα και τεντωμα στα γονατα,με τις νταμες να αναπτυσσουν μια ελαφρια διακριτικη κινηση των γοφων.Η νεωτερη μορφη στην Αμερικανικη RUMBA,στηριζεται στον χορο «SON».Πρωτοι οι LEW QUINN και JOAN SAWYER,εισηγαγαν τον χορο αυτό στις Ηνωμενες Πολιτειες το 1913.Δεκα χρονια αργοτερα η μπαντα του EMIL COLEMAN,παρουσιασε μερικους μουσικους στην RUMBA και ένα ζευγαρι χορευτων,στην Νεα Υορκη.Οταν το 1925 ο BENITO COLLADA,ανοιγει το Club “EL CHICO” στο Greenwich Village,ανακαλυψε ότι οι κατοικοι της Νεας Υορκης,δεν γνωριζαν τι ηταν η RUMBA.Το πραγματικο ενδιαφερον για τον χορο αυτό (αλλα και γενικα για τους χορους Λατιν),ξεκινησε περιπου το 1929.Τοτε ο XAVIER CUGAT,δημιουργησε μια ορχηστρα,η οποια ειδικευοταν στην Λατινοαμερικανικη Μουσικη.Αρχισε τις εμφανισεις στο “COCONUT GROVE”,στο Λος Αντζελες,ενώ εκανε και εμφανισεις στις πρωτες ταινιες με ηχο,όπως η ταινια «IN GAY MADRID».Αργοτερα το 1930,εμφανιστηκε στο “WALDORF ASTORIA” στην Νεα Υορκη.Το 1935,ο GEORGE RAFT,επαιξε τον ρολο ενός «απαλου» χορευτη στην ταινια “RUMBA”,μια όχι ιδιαιτερα προσεγμενη παραγωγη,οπου ο ηρωας τελικα κερδιζει την «κληρονομο» (CAROL LOMBARD),μεσα από την αμοιβαια αγαπη,που αναπτυχθηκε με τον χορο αυτό.Ο MONSIEUR PIERRE και η νταμα του DORIS LAVELLE και μετα από αρκετες αντιθετες αποψεις και διαμαχες,καταφεραν τελικα να αναγνωρισθει επισημα ο χορος αυτος με την σημερινη του μορφη (CUBAN RUMBA).Λιγο αργοτερα,το 1961 ο WALTER LAIRD,κυκλοφορει και την πρωτη εκδοση του βιβλιου του,οπου εκτος των αλλων χορων,γινεται εκτενης αναλυση των βηματων και της τεχνικης του χορου αυτου.Ο γοητευτικος ρυθμος και οι εκφρασεις του σωματος,κανουν την RUMBA,να είναι ενας από τους πλεον δημοφιλεις χορους.Κυρια χαρακτηριστικα του χορου είναι: οι ελεγχομενες κινησεις των ποδιων,η αναπτυξη ισορροπιας και σωματικου ελεγχου,η κινηση των γοφων (hip-action) η «κοφτη κινηση» και γενικα η «αισθησιακα επιθετικη σταση» του καβαλλιερου,απεναντι στην «αμυντικη διαθεση»,από την πλευρα της νταμας.Η μουσικη παιζεται με έναν “staccato” κτυπο,ώστε να διατηρηθει η δυναμη της εκφρασης,αναφορικα με τις κινησεις των χορευτων.Οργανα που συνοδευουν την μουσικη είναι:τα “MARACAS”,τα “CLAVES”,η “MARIMBOLA”και τα “DRUMS”.Σημερα η RUMBA,χορευεται στα 24-27 bars,ενώ η πιο αργη μορφη του χορου αυτου (20 – 23 bars),ονομαζεται πλεον “BOLERO”.
CHACHACHA : Ειναι ενας από τους πλεον δημοφιλεις Λατινοαμερικανικους χορους,με ρυθμο 4/4.Εχει βασεις στους χορους : MAMBO και SWING και αναπτυχθηκε στις Ηνωμενες Πολιτειες,μετα τον Β. Παγκοσμιο Πολεμο.Το 1950,αποτελει ηδη έναν από τους πιο αγαπημενους χορους.Το 1954 εισαγεται και στην Ευρωπη.Τα κυριοτερα χαρακτηριστικα του,είναι : ο ευκολα κατανοητος ρυθμος – η κινηση των γοφων – τα chasse – οι αλλαγες βαρους (γρηγορες) και η «κοφτη κινηση»,που αναπτυσσεται κυριως από τον τονισμο των «ολοκληρων κτυπων» του μετρου της μουσικης. Γενικοτερα η τεχνικη του χορου αυτου,είναι παρομοια με αυτη στην RUMBA,με καποιες μικρες διαφορες,που οφειλονται στην ταχυτητα της μουσικης.Αρχικα ξεκινησε από την Κουβα,η οποια θεωρειται και η χωρα προελευσεως,αυτου του χορου.Σημερα χορευεται στα 28 – 33 bars και είναι ενας από τους πεντε (5) χορους οι οποιοι χορευονται σε αγωνες στην κατηγορια Λατιν.Κυριως λογω του ρυθμου,η εκμαθηση αυτου του χορου,θα πρεπει να θεωρειται μαλλον ευκολη.Να σημειωθει ότι αρχικα ονομαζοταν “TRIPLE MAMBO”,διοτι στο αργο tempo του Mambo,υπηρχε ενας «ξεκαθαρος ηχος» της μουσικης,που αρχισε να χορευεται και ετσι δοθηκε η ανωτερω ονομασια στο βημα αυτό.Ο χορος αυτος στηριζεται σε τρια γρηγορα συνεχομενα βηματα (chasse) και σε δυο πιο αργα βηματα,σε ένα και σε δυο κτυπους (beat).
MAMBO : Και αυτος ο χορος εχει ρυθμο 4/4,μπορει όμως να χορευτει και στα 2/4. Αναπτυχθηκε την εποχη του μεσοπολεμου και εισηχθη στις Ηνωμενες Πολιτειες, περι τα τελη της δεκαετιας του 1930,εγινε δε ιδιαιτερα δημοφιλης,από την πρωτη κιολας στιγμη (1940).Εχει τις βασεις του σε JAZZ και Αφροκουβανεζικους ρυθμους και ως χωρα προελευσης,θεωρειται η Κουβα,οπου τον εισηγαγαν εκει και τον εκαναν γνωστο,ουσιαστικα,αποικοι από την Αιτη.Στην Αιτη,το Mambo,εθεωρειτο κατι σαν την «ιερεια των βουντου»,μια και οι κατοικοι χρησιμοποιουσαν το ειδος αυτό χορου για : «θεραπειες» – «εξορκισμους» – « σαν πνευματικο συμβουλο» – στην μαντεια και για την διοργανωση εκδηλωσεων,για την διασκεδαση του κοινου.Παρ’όλα αυτά,δεν είναι γνωστος καποιος χορος στην Αιτη,με αυτή την ονομασια.Η συγχωνευση του SWING και της Κουβανεζικης μουσικης,δημιουργησε αυτόν τον συναρπαστικο ρυθμο και ως αποτελεσμα ηταν η δημιουργια αυτου του αισθησιακου χορου.Το Mambo,δεν θα μπορουσε να ειχε υπαρξει νωριτερα,μια και αυτό το «παντρεμα» των Κουβανεζικων ρυθμων και της Αμερικανικης Jazz,δεν ειχε ακομη προηγηθει.Η διαδοση αυτου του χορου,οφειλεται κυριως στον PEREZE PRANDO,ο οποιος τον παρουσιασε για πρωτη φορα στο club “Tropicana”,το 1943.Απο τοτε και αλλοι αρχηγοι σε άλλες μπαντες,όπως οι : TITO RODRIQUEZ – PUPI CAMPO TITO PUENTE – MACHITO και XAVIER CUGAT,ανεπτυξαν περισσοτερο το Mambo,βαζοντας την δικη τους «σφραγιδα»,σε αυτόν.Στην αρχη παιζοταν όπως κάθε Rumba,με ένα συγκεκριμενο «τελειωμα».Μπορει να περιγραφει σαν μια Rumba,με μια παυση και τονισμο του «2» και του «4»,σε ρυθμο 4/4.Οι «εμφυτοι» κουβανεζοι η γενικα οι μουσικοι,χωρις καμμια περαιτερω εκπαιδευση,μπορουν να κανουν την παυση αυτή,σε οποιοδηποτε beat (κτυπο).Στις ΗΠΑ,εμφανιστηκε αρχικα,στην Νεα Υορκη στο «PARK’S PLAZA BALLROOM»,ένα μερος οπου συχναζαν,ενθουσιωδεις χορευτες από το Χαρλεμ.Το Mambo,απεκτησε την ανθιση,το 1947,στο «Palladium» και σε γνωστα μερη,όπως :το “China Doll”,το “Havana Madrid” και το “Birdland”.Επειδη ο αρχικος χορος ηταν αρκετα «μετριασμενος»,λογω των πολλων ακροβατικων κινησεων,παρουσιαστηκε στο κοινο,μεσα από τις σχολες χορου και τα Night-clubs,στην Νεα Υορκη και στο Μαιαμι,μια πιο απλη «εκδοση» αυτου.Οι καλοι και ευχαριστοι χορευτες του Mambo,εγιναν γρηγορα γνωστοι ως “MAMBONICKS”.Η μανια του Mambo,δεν κρατησε για πολύ,μια και οι περισσοτεροι δασκαλοι συμφωνησαν (ακομη και σημερα),ότι είναι ενας δυσκολος χορος.Μια μεγαλη προσφορα αυτου του χορου,είναι ότι οδηγησε στην αναπτυξη του CHACHACHA.Μετα από αρκετο διαστημα,το Mambo,ξαναηρθε στο προσκηνιο,μεσα από ταινιες που παρουσιαζαν τον χορο αυτό,αλλα και από τον EDDIE TORRES,έναν επαγγελματια δασκαλο,από την Νεα Υορκη,ο οποιος είναι φανατικος οπαδος του Mambo και καταβαλλει πολλες προσπαθειες,ώστε αυτος ο χορος,να επανακτησει στις αιθουσες χορου (ballroom),την θεση που του αρμοζει.Εχει γινει πλεον γνωστος,σαν ο “Mambo King of Latin Dane”. Εχει πολλα κοινα στοιχεια με τον χορο SALSA και είναι περισσοτερο γνωστος με αυτην την ονομασια,από τις αρχες του 1990,οποτε και αρχισε να χορευεται και παλι με ιδιαιτερη εμφαση στα night clubs.Αυτο το γεγονος κανει τον Torres να πει : «Είναι μια μεγαλη στιγμη για τους λατινοαμερικανικους χορους.Το mambo τωρα είναι και παλι όπως ηταν την δεκαετια του ’50.Ειναι ενας χορος με πολλες επιρροες από μουσικες : African – Cuban – Jazz – Hip Hop,αλλα ακομα και από το μπαλλετο.Ποτε δεν ξεφευγεις από τα βηματα». Κατα πολλους η SALSA είναι μια κοινωνικη εκφραση αυτου του ειδους χορου,ενώ το MAMBO,αποτελει την πραγματικη εικονα του χορου,που είναι και περισσοτερο διαγωνιστικη.Οι κυριως διαφορες,αναμεσα στους δυο αυτους χορους,είναι : το MAMBO εχει συγκεκριμενο βηματολογιο,ενώ η SALSA στηριζεται στην ελευθερη κινηση και εκφραση του χορευτου,στον συγκεκριμενο ρυθμο.Επισης στο MAMBO,ο χορευτης εχει πιο ολοκληρωμενο «στησιμο» (poise),λιγοτερο λυγισμενα γονατα και η ταχυτητα της μουσικης είναι μικροτερη.Το MAMBO χορευεται σημερα στα 36 – 44 bars,ενώ η SALSA χορευεται στα 44 – 52 bars.Πολυ γενικα το MAMBO,αναπτυσσει ελευθερια κινησεων,εχει γρηγορες αλλαγες βαρους,κινηση γοφων σε συνδυασμο με “contruction” της μεσης, υπαρχει «στατικοτητα» αναφορικα με την κινηση του σωματος,λογω της μεγαλης ταχυτητας της μουσικης και γενικα διαθετει πολλες ανοικτες θεσεις και στροφες (ιδιαιτερα της νταμας).Κατα πολλους ο καλυτερος «ερμηνευτης» αυτου του χορου,είναι ο ARTHUR MURREY,ο οποιος μαλιστα δημιουργησε και σχολη χορευτων,καταφερνοντας να «βγαλει» τους καλυτερους μετεπειτα χορευτες MAMBO.Παρ’ότι πιστευουν πολλοι ότι το Mambo είναι ενας πολύ γρηγορος χορος,ωστοσο στην πραγματικοτητα,είναι ενας «αργος» χορος ακριβειας,οπου δεν χρειαζεται κανεις να κινηθει ιδιαιτερα.
SAMBA : Παρουσιαζεται για πρωτη φορα σαν εκθεσιακος χορος,το 1905,στο Παρισι. Το 1913 παρουσιαζεται η πρωτη μορφη του χορου,που αρχικα ονομαζεται “MAXIXE”.Παιρνει την κανονικη του ονομασια (Samba),μολις το 1923,δεκα χρονια μετα. Ειναι η περιοδος οπου οι κατοικοι της Βραζιλιας,εχοντας ξετρελλαθει με αυτό τον χορο,τον «υιοθετουν» και εκτοτε θεωρειται η Βραζιλια,ως η χωρα προελευσης του(1920).Λιγα χρονια μετα (1929),η σταρ CARMEN MIRANDA,τον κανει γνωστο στις Ηνωμενες Πολιτειες,οπου και τον χορεψε σε ένα εργο στο BROADWAY,που ονομαζοταν “STREET CARNIVAL”.Οι κινησεις αυτου του χορου,είναι κατά κυριο λογο προοδευτικες και μαλιστα με συγκεκριμενη ευθυγραμμιση (alignement).Για αυτό τον λογο ονομαστηκε “WALTZ” της Βραζιλιας.Αλλωστε,υπαρχουν αρκετα βηματα κοινα,αναμεσα στους δυο αυτους χορους.Ο ρυθμος του χορου είναι 2/4.Σημερα χορευεται στα 48 – 54 bars. Υπαρχει και μια αρκετα πιο γρηγορη αποδοση αυτου του χορου (περιπου 58 – 62bars),η οποια αποκαλειται “BATUCADA” και είναι αυτή που θεωρειται η «γνησια» Βραζιλιανικη Samba.O χορος αυτος,γενικα,περιλαμβανει πολλες αριστερες και δεξιες στροφες,ενω τα κυριοτερα χαρακτηριστικα του είναι : οι γρηγορες αλλαγες βαρους,η κινηση των γοφων σε συνδυασμο με το “contruction” της μεσης,το «λυγισμα» και «τεντωμα» στα γονατα (BOUNCE ACTION),η στατικοτητα του σωματος,λογω της ταχυτητας της μουσικης,σε σχεση με την κινηση των ποδιων (Pendullum Motion),οι γρηγορες και αναλαφρες κινησεις.Και αυτος ο χορος εχει τις ριζες του στην Αφρικη και αρχικα ο ρυθμος του,εχρησιμοποιειτο σε τελετουργιες,με χαρακτηριστικες κινησεις στα χερια και υπο των ηχο κρουστων οργανων.Ανηκει και αυτος στους πεντε Λατινοαμερικανικους χορους, οι οποιοι χορευονται σε αγωνες αθλητικου χορου,σε αυτή την κατηγορια.Αυτοι που χρησιμοποιησαν για πρωτη φορα αυτόν τον χορο,επαγγελματικα,σε αγωνες και επιδειξεις,ηταν οι Αμερικανοι χορευτες VERNON και IRENE CASTLE.Παρα το γεγονος ότι οι περισσοτερες βασικες κινησεις αυτου του χορου,στηριζονται σε γρηγορους κτυπους (QUICK),ωστοσο,υπαρχουν αρκετα βηματα,στα οποια χρησιμοποιειται ο ρυθμος SLOW.Να σημειωθει ότι για τους Βραζιλιανους είναι χορος που τον χρησιμοποιουν σε φεστιβαλ στον δρομο και σε γιορτες.
SWING : Ο χορος αυτος εχει ρυθμο κατά κυριο λογο 4/4,είναι δυνατον όμως να χορευτει και στα 2/4.Ο ρυθμος του εχει βασεις σε Jazz και νεγρικη μουσικη. Αρχικα προυπηρξε το Charleston,μια «μοδα» που κρατησε περιπου μεχρι τις αρχες της δεκαετιας του 1930,οποτε και εμφανιζεται το “LINDY”.Ενας χορος αρκετα «επαναστατικος» για την εποχη εκεινη,τα ακουσματα του οποιου εμοιαζαν περισσοτερο με αυτά του Mambo.Η αρχη για αυτόν τον χορο εγινε, όταν το 1935, ο BENNY GOODMAN,αρχηγος της μπαντας του,παιζει μια διασκευη του FLETHCER HENDERSON,στο PALLOMAR BALLROOM,το “STOMPIN’ OF THE SAVOY”.To SAVOY,ηταν ένα Ballroom,που ξεκινησε την λειτουργια του στις 26 Μαρτιου 1926,στην Νεα Υορκη.Σημειωσε αμεσως μεγαλη επιτυχια και εκει συχναζαν οι καλυτεροι χορευτες της Νεας Υορκης,ενώ χαρακτηριστηκε από τις καλυτερες τοτε μπαντες,που τις αποτελουσαν νεγροι και για αυτό τον λογο η μουσικη που παιζοταν εκει,εκεινη την εποχη ηταν “Swinging Jazz”Ένα βραδυ του 1927,λιγο μετα την πτηση του Λιντμπεργκ στο Παρισι,ενας ιδιαιτερα ενθουσιωδης χορευτης,που συχναζε εκει και ονομαζοταν “Shorty George” Showden,παρακολουθουσε μερικους αλλους χορευτες,που χορευαν πανω σε τετοιου ειδους μουσικες.Ενας δημοσιογραφος εφημεριδος,τον ρωτησε,τι ηταν ο χορος που χορευαν.Ετσι την άλλη ημερα,η εφημεριδα,ειχε από την μια πλευρα το γεγονος της πτησης του Λιντμπεργκ και από την απεναντι σελιδα,μια εκτενη αναφορα,σε αυτό τον χορο.Το αρθρο ειχε τον τιτλο : “Lindy Hops The Atlantic”Ο George μολις διαβασε τον τιτλο ειπε : “Lindy Hop” και ετσι το ονομα εμεινε.Στα μεσα του 1930,ο CAB CALLOWAY,εισαγει για πρωτη φορα έναν νέο τονο μουσικης,που στηριζοταν σε εξη (6) κτυπους (beat) και τον ονομασε “Jitterbug”.Μετα τον Β.Παγκοσμιο Πολεμο,προστεθηκαν αρκετα «σηκωματα» της νταμας στον ηδη υπαρχοντα αυτό χορο,ιδιαιτερα δυσκολα και για πολλους επικινδυνα. Ετσι δημιουργειται μια πιο συνθετη μορφη αυτου του χορου,που παιρνει επισης την ονομασια “JITTERBUG”.Ειναι ο χορος που εκεινη την εποχη χορευεται αρχικα σε αγωνες χορου.Με την ανακαλυψη λοιπον του LINDY HOP και του JITTERBUG,οι χορευτες αρχισαν να χορευουν ταυτογχρονα Jazz και Swing μουσικη,με τον BENNY GOODMAN,να ηγειται αυτης της κινησης.Συντομα οι χορευτες,εβαλαν βηματα από TAP (κλακετες) και JAZZ,στον χορο τους.Στη μεση της δεκαετιας του 1930,επισης,ο HERBERT WHITE,στο CITY SAVOY BALLROOM της Νεας Υορκης,σχηματιζει και παρουσιαζει έναν θιασο με Lindy Hop,που τον ονομασε : “WHITEY’S LINDY HOPPERS”.Ενα από τα σημαντικοτερα μελη αυτου του θιασου ηταν ο FRANKIE MANNING.Οι “HOPPERS”,εγιναν γνωστοι και παρουσιασαν show και σε ταινιες της εποχης,όπως : “A DAY AT THE RACES – 1937” – “HELLZAPOPPIN – 1941” – “SUGAR HILL MASQUERADE – 1942” – “KILLER DILLER – 1948”.Ετσι το 1938,για πρωτη φορα στις ΗΠΑ,το LINDY HOP και το JITTERBUG,συμπεριλαμβανονται σε αγωνες χορου,στο “HARVEST MOON BALL”.Ο αγωνας αυτος και συγκεκριμενα οι δυο αυτοι χοροι, κινηματογραφηθηκαν και παρουσιαστηκαν στο ευρυ κοινο,για να τους δει,στην Paramount,στην Pathe και στην Universal (κινηματογραφικες εταιρειες),στο διαστημα 1938 – 1951.Να σημειωθει ότι το 1938,ο DEAN COLLINS,ερχεται στο Hollywood,εχοντας ξοδεψει παρα πολυ χρονο στην εκμαθηση αυτων των χορων,στην Νεα Υορκη (στο Χαρλεμ και στο Savoy Ballroom).Αναμεσα στο 1941 και στο 1960,χορευει η χορογραφει,πανω από 100 ταινιες,στις οποιες για τουλαχιστον 30 δευτερολεπτα,παρουσιαζοντουσαν μερικοι από τους καλυτερους χορευτες αυτων των χορων (Lindy hop – Jitterbug – Lindy – Swing),να τους χορευουν.Περι το τελος μαλιστα της δεκαετιας του 1930,ολες αυτές οι ονομασιες αρχισαν να συγχωνευονται.Αξιζει να τονισθει ότι μεχρι το τελος του 1936,το Lindy ειχε σαρωσει στις ΗΠΑ.Οπως αναμενοταν βεβαια η πρωτη αντιδραση των δασκαλων χορου ηταν ιδιαιτερα αρνητικη.Το 1936,ο PHILIP NUTL,Προεδρος του “American Society of Teachers’ of Dancing”,εκφραζει την αποψη ότι το SWING,δεν θα διαρκεσει περισσοτερο από τον επομενο χειμωνα!Το 1938,ο DONALD GRANT,Προεδρος του “Dance Teachers Business Association” λεει ότι : “Η μουσικη του Swing,είναι ενας εκφυλλισμενος τυπος της Jazz,και εχει ως οπαδους,μονον τα θυματα της οικονομικης σταθειας”.Το 1942,τα μελη του “New York Society of Teachers of Dancing”,ενημερωνονται ότι το Jitterbug,δεν μπορει πλεον να αγνοηθει.Ετσι όταν στις αρχες του 1940,αρχισε να διδασκεται αυτος ο χορος (κυριως στα ARTHUR MURRAY STUDIOS),υπηρχε μια διαφορετικη διδασκαλια του στυλ,από πολη σε πολη.Λιγο αργοτερα η LAURI HAILE,ως χορευτρια του Swing,που συμμετειχε σε πολλους διαγωνισμους,πληροφορει και διευκρινιζει,για το τι εχει δει να χορευεται στην κοινοτητα των «λευκων».Εκεινη την χρονικη περιοδο,ο Dean Collins,ηγειτο της ολης κινησης,μαζι με τους Lenny Smith και Lou Southern,στα night clubs και στους διαγωνισμους,στην Νοτια Καλιφορνια.Ετσι η Lauri Haile,η οποια αρχισε να διδασκει για τον Arthur Murray,το 1945,δινει την ονομασια σε αυτό τον χορο “Western Swing”.Ο Dean Collins,,αναλαμβανει να εκπαιδευσει ολους τους δασκαλους του Arhtur Murrey,στο Χολυγουντ και στο Σαν Φρανσισκο,από το τελος του 1940 μεχρι το τελος του 1950.Στις αρχες της δεκαετιας του 1950,παραλληλα με την ανθιση του ROCK ‘N’ ROLL,μεσα από μεγαλους τραγουδιστες,όπως οι : ELVIS PRESLEY – JERRY LEE LEWIS – BILLY HALLEY – LITTLE RICHARD – CHUCK BERRY κλπ,ο χορος αυτος αποκτα μια νεα μορφη,με ακομη πιο γρηγορο ρυθμο και εντυπωσιακες φιγουρες.Σταδιακα και μεχρι την δεκαετια του 1990,υπηρξαν πολλες διαφοροποιησεις στις μουσικες και στην κινησιολογια,με αποτελεσμα την δημιουργια πολλων διαφορετικων στυλ και ειδων χορου.Επι παραδειγματι,το Jitterbug,την δεκαετια του 1980,χορευοταν ιδιαιτερα στα Country – Western bars,με μουσικη Country – Western και μαλιστα ηταν ιδιαιτερα δημοφιλες.Το 1955 και αφου οι Λατινοαμερικανικοι χοροι εχουν γινει πλεον γνωστοι στην Ευρωπη,ο χορος αυτος γινεται και επισημα στην Αγγλια,ενας από τους πεντε χορους της κατηγοριας LATIN,σε αγωνες Αθλητικου χορου,με την ονομασια JIVE.Ειχε προηγηθει η χρηση του χορου αυτου με την ανωτερω ονομασια,σε αγωνες χορου στις ΗΠΑ,ηδη από το 1943.Ο χορος αυτος,ανεξαρτητα από την ονομασια του,χορευεται σε «τριπλο ρυθμο»,και η ονομασια του είναι πλεον αναλογη του βασικου βηματος.Σημερα θα μπορουσαμε να αναφερουμε ως «επικεφαλιδα» την ονομασια Rock ‘n’ Roll και αναλογα με την ταχυτητα και το ειδος του βασικου βηματος και της εν γενει κινησιολογιας, να δοθουν οι ακολουθες ονομασιες :
Α.-ΜΟΝΟΣ ΡΥΘΜΟΣ = LINDY (48 – 54 bars),
Β.-ΔΙΠΛΟΣ ΡΥΘΜΟΣ = JITTERBUG (44 – 50 bars) και
Γ.-ΤΡΙΠΛΟΣ ΡΥΘΜΟΣ = SWING (30 – 38 bars) η JIVE (38 – 44 bars)
Σημερα το JIVE είναι η καθαρα αγωνιστικη πλευρα αυτου του χορου και το SWING,η κοινωνικη του πλευρα.Μαλιστα θα πρεπει να σημειωθει ότι αναλογαμε την ταχυτητα της μουσικης,το ειδος των βηματων και την περιοχη προελευσεως,το SWING,διαιρειται σε δυο (2) περαιτερω ειδη :
A.-EAST COAST SWING ( 34 – 38 bars) και
Β.-WEST COAST SWING (30 – 34 bars).
Χωρα προελευσης των ανωτερω χορων,είναι η Αμερικη (ΗΠΑ).Ειναι ενας αρκετα ευχαριστος και διασκεδαστικος χορος,ο οποιος αναπτυσσει την προσωπικη εκφραση και προσθετει μια ιδαιτερη προσωπικοτητα στους χορευτες.Τα βασικοτερα χαρακτηριστικα του είναι : οι γρηγορες αλλαγες βαρους – η χαλαροτητα στο λυγισμα και τεντωμα των γονατων (BOUNCE) – η ξεκουραστη (αν και όχι ιδιαιτερα ευκολη) χρηση του χρονου – το εντονο πλαινο τραβηγμα του σωματος (SWING),χαρακτηριστικο από το οποιο προερχεται και η ονομασια αυτου του χορου – η «πλαινη» κινηση των γοφων,σε συνδυασμο με το “contruction” της μεσης,ώστε να μην υπαρχει «αρση και πτωση».Αυτο το τελευταιο χαρακτηριστικο είναι κοινο και στο JIVE,οπου επισης δεν υπαρχει αρση και πτωση σωματος (σταθερο υψος),όμως εκει,λογω της ταχυτητας της μουσικης τα πλαινα βηματα είναι μικροτερα και πιο γρηγορα.Τρια βασικα χαρακτηριστικα γνωρισματα του SWING είναι : “SWING OUTS” – “BREAK AWAYS” και “SHINE STEPS”.Τελος να σημειωθει ότι το SWING και το JIVE,είναι οι χοροι με το χαμηλοτερο «κρατημα»,συγκριτικα με τους υπολοιπους Λατινοαμερικανικους χορους.Απλα για την ιστορια να αναφερουμε,ότι υπαρχουν και αλλα δευτερευοντα ειδη Swing,αναλογα με την περιοχη και τον τροπο που χορευονται,όπως : WHIP – PUSH – SUPREME SWING – IMPERIAL SWING – CAROLINA SHAG – DC HAND DANCING – BALLROOM WEST COAST SWING – COUNTRY-WESTERN SWING – CAJUN SWING – PONY SWING.
PASO DOBLE : Είναι χορος που εχει τις ριζες του στην Ρωμαικη περιοδο,όταν οι τοτε Ισπανοι χορευτες,ειχαν ιδιαιτερη ζητηση για shows.Στην σημερινη του μορφη,διαθετει πλεον πολλα κινησιολογικα στοιχεια από τον παραδοσιακο Ισπανικο χορο Φλαμενγκο.Ετσι ενώ αρχικα ο καβαλλιερος κρατουσε συνεχως την νταμα,σημερα αυτό δεν ισχυει απαραιτητα.Μεσα από τις κινησεις και τα βηματα του,αυτος ο χορος απεικονιζει την μονομαχια αναμεσα στον ταυρομαχο και τον ταυρο.Για αυτό τον λογο,δημιουργει μια ατμοσφαιρα αρκετα δυναμικη,μεθυστικη και εντονη,οπου μπορει κανεις να διακρινει το δραμα και την ενεργεια της «αιχμαλωσιας».Δινει προς το κοινο,μια «μαγεια».Πολλες φορες η νταμα, μεσα από τις κινησεις της μοιαζει να είναι η «καπα» και άλλες φορες ο «ταυρος»,που τελικα χανει τη μαχη.Στη σημερινη του βεβαια μορφη και ιδιαιτερα την αγωνιστικη,οι ρολοι εναλλασονται αναμεσα στον καβαλλιερο και την νταμα,μεσα από τις κινησεις και τα βηματα τους.Επισης περιλαμβανει πλεον παρα πολλα στοιχεια από το Φλαμενγκο και αλλους Ισπανικους χορους.Θεωρειται ο χορος του καβαλλιερου και είναι ο μονος από τους υπολοιπους πεντε λατιν χορους,που χρησιμοποιουνται σε αγωνες,οπου ο ρολος του καβαλλιερου είναι περισσοτερο «ορατος».Το PASO DOBLE είναι ο χορος λατιν με το «ψηλοτερο» κρατημα και με ανυπαρκτη την κινηση των γοφων.Χορευεται στα 2/4 και από τεχνικης αποψης εχει πολλα στοιχεια ευρωπαικων χορων (κυριως αναφορικα με το στησιμο του σωματος).
SALSA : Είναι δυσκολο να ορισει κανεις τις ριζες αυτου του χορου και το ποιος τον ανακαλυψε.Οι Κουβανεζοι η οι Πορτορικανοι ?Η Salsa είναι μια μιξη,πολλων Λατινικων και Αφρο-Καραιβικων Χορων.Η κάθε μια περιοχη,επαιξε σημαντικο ρολο,στην εξελιξη αυτου του χορου.Μοιαζει με το Mambo,στο γεγονος ότι και οι δυο χοροι,εχουν μια ρουτινα εξη κινησεων,που χορευονται σε οκτω (8) μετρηματα της μουσικης.Οι χοροι αυτοι εχουν πολλες κοινες κινησεις και βηματα.Στην Salsa,οι στροφες εχουν γινει,ένα σημαντικο χαρακτηριστικο και ετσι η συνολικη εικονα και αισθηση,είναι αρκετα διαφορετικη,από τις αντιστοιχες του Mambo.Το Mambo,κινειται περισσοτερο εμπρος και πισω,ενώ η Salsa,εχει περισσοτερη αισθηση σε πλαινες κινησεις.Δεν είναι μονον Κουβανεζικος χορος.Ωστοσο,θα πρεπει να επαινεσουμε την Κουβα,για την συμμετοχη της στην δημιουργια και εξαπλωση αυτου του χορου.Ειναι εδώ οπου το CONTRA-DANZE (COUNTRY DANCE),της Αγγλιας/Γαλλιας,που αργοτερα ονομαστηκε DANZON και προηλθε από τους Γαλλους που εφυγαν από την Αιτη,αρχιζει να ανακατευεται με την Rhumba και με άλλες Αφρικανικες πηγες (Guaguanco – Colombia – Yambi).Προστιθεται ο χορος SON των κατοικων της Κουβας,που ηταν μια μιξη Ισπανων τροβαδουρων (Sonero) και Αφρικανικης τρομπετας.Αυτή η αναπτυξη,προηλθε και σε μικροτερο βαθμο και με την εισαγωγη αλλων παραλλαγων,από άλλες χωρες,όπως : η Δομινικανικη Δημοκρατια – η Κολομβια το Πουερτο Ρικο κλπ.Μπαντες από αυτές τις χωρες,πηραν την μουσικη τους,στην πολη του Μεξικου,την εποχη των φημισμενων φιλμ αυτης της χωρας (ο Perez Prando ηταν ο πλεον διασημος).Λιγο αργοτερα,ελαβε χωρα μια παρομοια κινηση προς την Νεα Υορκη.Σε αυτές τις δυο πολεις εγινε μεγαλυτερη προωθηση και δημιουργηθηκε,μια περισσοτερο «εμπορικοποιημενη» μουσικη,διοτι εγινε μεγαλυτερη επενδυση.Η Νεα Υορκη,δημιουργησε τον ορο “Salsa”,αλλα όχι και τον χορο.Ο ορος αυτος εγινε δημοφιλης,σαν προσωνυμιο,αναφερομενο στην ποικιλια των ειδων μουσικης,από διαφορετικες χωρες,Ισπανικης επιροης,όπως :Rhumba – Son Montuno – Guaracha – Mambo – Chachacha – Danzon – Son – Guguanco – Cubop – Guajira – Charanga – Cumbia – Plena – Bomba – Festejo – Merengue κλπ.Πολλα από τα ανωτερω,διατηρησαν την μοναδικοτητα τους και αλλα,συγχωνευθηκαν,δημιουργωντας την Salsa. Εάν παρακολουθησει κανεις την σημερινη Salsa,θα ανακαλυψει την βαση του SON και θα ακουσει την Cumbia η την Guaracha.Eπισης θα ακουσει κατι από παλιο Merengue, «κτισμενο» στον ρυθμο διαφορετικων τραγουδιων.Θα ακουσει κανεις,πολλα απο τα παλαια ρυθμικα στυλ,αναμεσα στους μοντερνους κτυπους.Η Salsa διαφερει,από τοπο σε τοπο.Στην Νεα Υορκη για παραδειγμα,εξτρα «κτυπηματα» και παιξιματα οργανων,εχουν προστεθει,σε μερικα τραγουδια από την Κολομβια,ετσι ώστε οι Νεουορκεζοι – που χορευουν το Mambo στο «2»- μπορουν να νοιωθουν ανετα,όταν χορευουν στον ρυθμο και τους κτυπους της μουσικης,μια και η αρχικη αποδοση,δεν είναι ευκολα αναγνωρισιμη από αυτους.Αυτο ονομαστηκε “Finishing”,ώστε να μπει στην τοπικη αγορα.Αυτο το “Finish”,δε συμβαινει διοτι οι Κολομβιανοι δεν παιζουν Salsa,αλλα διοτι αυτό δεν υπαρχει στην μουσικη και τον ρυθμο του Πουερτο Ρικο και της Κουβας. (Post- Cuban Salsa). Ο ορος Post – Cuban Salsa,χρησιμοποιειται,διοτι η μουσικη της Κουβας,αναπτυχθηκε προς έναν νέο εξισου αγαπητο ρυθμο.Ετσι,η Salsa,σαν ένα δεντρο,εχει πολλες ριζες και πολλα κλαδια,αλλα ενας είναι ο κορμος που τα ενωνει.Το σημαντικο είναι ότι η Salsa παιζεται μεσα από τον «Ισπανικο κοσμο»,εχοντας δεχτει επιρροες,από πολλες διαφορετικες τοποθεσιες.Είναι λαθος η αποψη,ότι ένα μονον μερος,μπορει να διεκδικησει την γεννηση αυτου του χορου.Εαν δε,υπαρχει η αποψη,ότι ένα στυλ αυτου του χορου είναι καλυτερο,τοτε φανταστειτε τον καλυτερο χορευτη αυτου του στυλ,χωρις την παρτενερ του,να χορεψει με οποιαδηποτε άλλη νταμα βρει,σε ένα Club,οπου υπερισχυουν διαφορετικα στυλ χορου.Δεν θα φαινοταν το ιδιο καλος,με τους ντοπιους.Ο κάθε χορευτης συνηθιζει να χορευει με το δικο του/της στυλ.Ολα τα αλλα ειδη δεν είναι καλυτερα η χειροτερα.Ειναι απλα διαφορετικα. Σημερα η πιο διαδεδομενη μορφη αυτου του χορου,χορευεται στα 4/4 και σε ταχυτητες μεχρι 52 bars.
MERENGUE : To Μerengue,είναι ένα πολύ δημοφιλες ηχητικο και χορευτικο στυλ,από την Δομινικανικη Δημοκρατια.Αναπτυχθηκε στις αρχες του 19ου αιωνος και εχει αμεση σχεση με το “Meringue”,από την Αιτη.Ο ρυθμος του,είναι ενας μετριασμος ενός ιδιαιτερα γρηγορου διπλου μετρου και χορευεται με απλα πλαινα ζευγαρια δυο βηματων (Two-step).Στηριχθηκε σε δυο φολκλορικες μουσικες (FOLK MUSIC),με χρηση διαφορων οργανων και σε διαφορετικες δημοφιλεις ορχηστρικες εκτελεσεις.Οι πιο σημαντικοι παρουσιαστες και αρχηγοι μπαντας,αναφορικα με αυτόν τον χορο είναι : ANGEL VICTORIA – JOHNNY VENTURA και JUAN LUIS GUERRA.Ο ρυθμος του χορου είναι 2/4 και χορευεται σε ταχυτητες από 55 εως 70 bars.Η χρηση του “footwork”,είναι κατά κυριο λογο “Ballflat”.Είναι χορος που «αμερικανοποιηθηκε» από το 1950.Οι κινησεις που χρησιμοποιουνται σημερα,είναι διαφορετικες από αυτές της εκδοσης “ballroom”,με την εννοια ότι είναι στατικες,χωρις να αναπτυσσονται στην γραμμη χορου και το στυλ,τοσο του χορου,οσο και της μουσικης,δειχνει ένα περισσοτερο «γηινο» και αισθησιακο πλησιασμα,με την χρηση της κλειστης θεσης και με περιπλοκες περιστροφικες κινησεις.Στο Merengue,δεν υπαρχουν βηματα,αξιας «δυο κτυπων» (Two – beat steps).Π.χ. στα “slows”,το κάθε βημα,γινεται σε ένα κτυπο (beat) της μουσικης.Οταν πρωτοεμφανιστηκε το Merengue,στις αιθουσες χορου,εχρησιμοποιειτο συχνα το στυλ του “LAME DUCK”.Τωρα όμως αυτό το στυλ,δεν είναι της μοδας.Οταν το Merengue χορευεται στην εκδοση “ballroom”,τοτε χορευεται στην γραμμη χορου,αντιθετα με την φορα των δεικτων του ρολογιου.(Anticlockwise).Οταν χορευεται με “club style”,τοτε εχει εντονη κουβανεζικη κινηση ( Cuban motion).
BACHATA : Επι της ουσιας δεν αποτελει ξεχωριστο χορο, αλλα ιδιαιτερη ρυθμικη και συνεπως τεχνικη (σε καποια σημεια) παρουσιαση, του χορου Salsa.
DISCO : Γενικα ο χορος αυτος (Disco), περιλαμβανει μια ελευθερη κινησιολογια, συνδυασμο, διαφορετικων «επι μερους» χορων.Οι περισσοτεροι αυτοι Disco χοροι εχουν δυνατες ριζες,στους χορους : SWING – SAMBA – CHACHACHA – MAMBO – MERENGUE – FOXTROT και TANGO.Η αρχικη εμφανιση αυτου του ειδους χορου, θεωρειται ότι εγινε στην Νεα Υορκη,το 1970.Περασε μεσα από πολλες παραλλαγες, την δεκαετια του 1970,με χρηση των “Line-dances”,για ομαδες χορευτων η κινησεων «σολο».που κατεληξαν σε χορο με «παρτενερ».Αυτη οι εκδοση με παρτενερ,περιλαμβανει διαφορετικα ειδη,όπως:THE BASIC HUSTLE – SPANISH & TANGO HUSTLE – STREET – THREE-COUNT η SWING HUSTLE,(που αρχικα εγινε γνωστο στην Καλιφορνια).Ο Τζων Τραβολτα και η ταινια “Saturday Night Fever”,εκαναν αυτό τον χορο “in”,για πολλους χορευτες,ειδικοτερα αντρες.Χορευεται σε μια συγχρονη ποπ μουσικη,για τα τελευταια 30 χρονια περιπου.Είναι γρηγορος χορος,με απαλη ροη και με την νταμα να στριβει συνεχεια,καθως ο παρτενερ της,την φερνει κοντα του και μετα την απομακρυνει.Μπορει να χορευτει σε 4/4 η σε 2/4.
ARGENTINE TANGO : Το παλαιο Αργεντινικο Τανγκο, επηρρεαστηκε από το “TANGO HABANERA”,που δεν εχει καμμια σχεση με το Αργεντινικο Τανγκο,που γνωριζουμε σημερα.Το Tango Habanera,προηλθε από δυο τυπους Τανγκο :Τον χορο MILONGA,με τις επιρροες που δεχθηκε από τον χορο “GUAJIRA FLAMENCA” και το “TANGO ANDALUZ” και από το TANGO FLAMENCO.Η Μilonga χορευοταν από τους κατοικους της εαπρχιας,της Αργεντινης.Το Tango Habanera,είναι μια μιξη των : Habanera – Tango Andaluz και Tango Flamenco.Οι ρυθμοι αυτων των χορων,που παιζοντουσαν στην κιθαρα,δεν μπορουσαν να αναπαραχθουν,από τα μουσικα οργανα μιας ορχηστρας και με το πιανο και ετσι το Tango Andaluz και το Flamenco,ενωθηκαν με τον ρυθμο Habanera που γεννηθηκε το 1883,αλλα «πεθανε» πριν το τελος του 19ου αιωνος.Ειναι δε,συνδεδεμενο,με τις πρωτες «φορμες» του Αργεντινικου Τανγκο.Η χαλαροτητα που εχουν τα γονατα,συνδεεται με έναν χορο,που λεγεται “CANDOMBE” και χορευοταν από τους μαυρους της Αφρικης,που ζουσαν στο Μπουενος Αυρες.Οι αντρες χορευτες αυτου του χορου,χορευαν με τα γονατα χαλαρα,για να δειξουν τις χορευτικες τους ικανοτητες,χρησιμοποιωντας «περπατητα βηματα» (CORRIDAS) και στροφες.Ο χαρακτηρας του χορου,που «επιβιωσε» μεχρι τις αρχες του 19ου αιωνος,είναι γνωστος σαν “COMPADRITO”δημιουργησε τους καθαρους τυπους του παλαιου Αργεντινικου Τανγκο και επινοησε τα παραδοσιακα βηματα αυτου του χορου.Το “Compadrito” εμιμειτο ειρωνικα τους “Candombe Dancers”,με την χαλαροτητα που ειχαν στα γονατα,τα “walking steps” και τις στροφες.Οι παλαιοτεροι ανθρωποι του Τανγκο,συμφωνουν στο ότι ο τυπος του Αργεντινικου Τανγκο,που βλεπουμε σημερα, «γεννηθηκε» το 1938 – 1940,από τον τραγουδιστη του Τανγκο CARLOS GARDEL.Η χρυση εποχη του Τανγκο,ηταν το διαστημα από το 1940 εως το 1950.Εταιρειες παραγωγης δισκων,ανοιξαν γραφεια στο Μπουενος Αυρες,οπου υπαρχει μαζικη παραγωγη δισκων,με ορχηστρες και τραγουδιστες Τανγκο.Το παλαιο Αργεντινικο Τανγκο,δεν χορευτηκε ποτε με καστανιετες η με λουλουδι. Σημερα στο Μπουενος Αυρες η στο “Rio de la Plata”,υπαρχουν τρεις φορμες Αργεντινικου Τανγκο : SALON – FANTASVA και ένα για το SCENARIO (STAGE).Με την διεθνοποιηση του Τανγκο,άλλες επιρροες εχουν διαμορφωσει το Τανγκο.Ο τυπος που ηταν γνωστος για τα “Stage”,μερικες φορες αναφερεται σαν “FOR EXPORT” και απευθυνεται στους Αγγλοφωνους.Εκτος Αργεντινης.κατοικοι της Βορειου Αμερικης,ειχαν την πρωτη τους επιδειξη με το “StageTango”,που εγινε από χορευτικες ομαδες της Αργεντινης.
WALTZ : Η λεξη WALTZ,προερχεται από την Γερμανικη λεξη WALZEN,σε ρολαρισμα» – στροφες η «γλιστριματα».Ειναι ενας χορος Ballroom,με ρυθμο 3/4 και εντονη εμφαση στον πρωτο κτυπο (beat),βασιζομενος σε μια βασικη ρουτινα από : βημα – βημα – κλεισιμο.Ειναι ενας χορος για να κινηθει η να γλυστρησει κανεις με έναν ζωντανο και εμφανη τροπο ( με ευκολη και επιτυχη ανοδο σε υψηλοτερο επιπεδο. Το Waltz,είναι ενας χορος που γεννηθηκε ουσιαστικα,στην επαρχια και τις ορεινες περιοχες της Αυστριας.Στις αρχες του 17ου αιωνα,οι μουσικες Waltz,παιζοντουσαν στις αιθουσες της αυλης “Hapsburg”.Οι χοροι με στροφες,χορευοντουσαν από χωρικους και αγροτες,στην Αυστρια και την Βαυαρια,ακομα και πριν από εκεινη την χρονικη περιοδο.Πολλα από τα γνωστα στοιχεια του χορου αυτου,μπορουν να αναζητηθουν και να εξιχνιασθουν,μεσα σε απλες μελωδιες χωρικων και αγροτων. Γυρω στα μεσα του 18ου αιωνος, ο τυπος του Waltz, “Allemande”,ηταν ηδη γνωστος στην Γαλλια.Αρχικα χορευοταν σαν ένα από τα βηματα των «αντιθετων χορων» (Contredanse),με τα χερια νε περιπλεκονται στο υψος των ωμων Συντομα εγινε ενας ξεχωριστος χορος και το «κλειστο κρατημα» (Close-Hold) καθιερωθηκε.Μεχρι το τελος του 18ου αιωνος,αυτος ο παλιος Αυστριακος χορος με αγροτικες καταβολες,εγινε αποδεκτος από την υψηλη κοινωνια και ο ρυθμος των 3/4,εκανε την εμφανιση του.Ωστοσο,οι αντιδρασεις,σε αυτην την δημοτικο- τητα του Waltz,δεν απουσιαζαν.Οι ειδικοι του χορου,αντιμετωπισαν το Waltz,σαν μια απειλη για το επαγγελμα τους.Τα βασικα βηματα του,μπορουσε να τα μαθει κανεις ,σε συντομο χρονικο διαστημα,ενώ ο χορος “Minuet” και οι αλλοι γνωστοι χοροι,απαιτουσαν αρκετη εξασκηση,όχι μονο για να μαθει κανεις,τα ιδιαιτερα περιπλοκα βηματα τους,αλλα και για να αναπτυξει την αναλογη παρουσια και συμπεριφορα. Το Waltz,σχολιαστηκε πανω σε βασεις ηθικης,για το πολύ πιο κοντινο κρατημα του και για τις εντονες περιστροφικες του κινησεις.Θρησκευτικοι ηγετες,ομοφωνα τον ανεκηρυξαν,ως έναν χυδαιο και αμαρτωλο χορο.Οι εγκρατεις κοινωνικοι κυκλοι,ηταν πεισματικα αντιθετοι στο Waltz.Στην Αγγλια (μια χωρα ιδιαιτερα ευαλλωτη σε θεματα ηθικης),το Waltz,εγινε αποδεκτο,ακομα αργοτερα. Τον Ιουλιο του 1816,το Waltz,συμπεριεληφθη σε μια χοροεσπεριδα που δοθηκε στο Λονδινο από τον Πριγκηπα Regent.Μια δημοσιευση «φουσκα»,λιγες μερες αργοτερα στους TIMES,ανεφερε : «Με θλιψη διαπιστωσαμε,ότι αυτος ο ασεμνος ξενος χορος,που ονομαζεται “The Waltz”,εισηχθη (θελουμε να πιστευουμε για μια φορα),στις Αγγλικες αιθουσες,την Παρασκευη…είναι υπεραρκετος,για να ριξει κανεις τα ματια του,στην φιληδονη εμπλοκη μελων των σωματων και στην κλειστη καταπιεση των σωματων στην διαρκεια του χορου και να συνειδητοποιησει ότι εχει πραγματικα ξεφυγει από την σεμνη «επιφυλακη»,η οποια ειχε εως τωρα επιβληθει διακριτικα,στις Αγγλιδες κυριες.Μεχρι τωρα,που αυτή η αισχρη επιδειξη,ειχε περιορισθει στις γυναικες ελευθερων ηθων και στους αιρετικους,θεωρουσαμε ότι δεν αξιζει να ασχοληθει κανεις με αυτό.Τωρα όμως,που επιχειρειται η εισαγωγη του σε αξιοσεβαστες κοινωνικες ταξεις από τα ευγενικα παραδειγματα των ανωτερων τους,εχουμε την αισθηση,ότι είναι καθηκον μας,να προειδοποιησουμε κάθε γονεα,να μην επιτρεψει στην κορη του,να εκτεθει σε μια τοσο μοιραια μολυνση»!Ακομα και πολύ αργοτερα το 1866,ένα αρθρο του Αγγλικου Περιοδικου “Belgravia”,αναφερει : «Εμεις που βγαινουμε εξω τα βραδυα και βλεπουμε χωρις την παραμικρη συγχυση η ταραχη,την αδελφη μας η την συζυγο μας,να «κατασχεται» στην κυριολεξια,από καποιον αγνωστο ανδρα και να υποκειται σε βιαιους εναγκαλισμους και ελαφρεις καλπασμους,γυρω-γυρω,σε μικρους χωρους – η μονη προφανης δικαιολογια μιας τετοιας συμπεριφορας,είναι ότι συμβαινει λογω του ρυθμου της μουσικης – μπορουμε μολις και μετα βιας να καταλαβουμε,τον τρομο που δημιουργει η εισαγωγη ενός τετοιου αισχρου χορου».Μια εντονη απορριψη καταγραφηκε από την παλαιοτερη γενια,αλλα σπανια αναφερθηκε ότι η τοτε βασιλισσα Βικτωρια,ηταν μια δεινη και εξοχη χορευτρια αυτων των χορων (ballroom),με ιδιαιτερη εκτιμηση και αγαπη στο Waltz.Αλλα καθως η ιστορια επαναλαμβανεται από μονη της,ξανα και ξανα,ο ανταγωνισμος αυτος,το μονο που καταφερε,ηταν να αυξησει την δημοτικοτητα του Waltz.Η «μπουρζουαζια» τον αποδεχτηκε με ιδιαιτερο ενθουσιασμο,αμεσως μετα την Γαλλικη επανασταση.Μονο το Παρισι,ειχε εκεινη την εποχη,περιπου 700 αιθουσες χορου!Ενας Γερμανος τουριστας το 1804,στο Παρισι,αναφερει : «Αυτή η αγαπη για το Waltz και η υιοθετηση του γερμανικου αυτου χορου,είναι αρκετα νεα και εχει γινει μια απο τις πλεον χυδαιες συνηθειες από την εποχη του πολεμου,όπως το καπνισμα»! Η μουσικη παιζει πρωτευοντα ρολο στον χορο και κάθε χορος είναι αυτουσιος,στηριζομενος στην επιλογη της αναλογης μουσικης.Τo Waltz,ειχε μια καταπληκτικη ωθηση,γυρω στο 1830,από δυο μεγαλους Αυστριακους συνθετες τον FRANZ LANNER και τον JOHAN STRAUSS.Αυτοι οι δυο συνθετες,ηταν μακραν οι πλεον δημοφιλεις,κατά την διαρκεια του 19ου αιωνος.Αυτοι εθεσαν τις βασεις για το Βιεννεζικο Βαλς (VIENNESE WALTZ),που είναι μια πολύ γρηγορη εκδοση του Waltz.Μεχρι το 1900,ένα τυπικο χορευτικο προγραμμα καπου,ηταν κατά τα τρια τεταρτα Waltz και κατά το ένα τεταρτο,αλλοι χοροι.Προς το τελος του 19ου αιωνος,δυο τροποποιησεις του Waltz,αναπτυχθηκαν.Η πρωτη ηταν το Waltz της Βοστωνης (The BOSTON WALTZ),ένα πιο αργο Waltz,με μεγαλα ολισθηρα βηματα.Αν και το Boston Waltz,χαθηκε μετα το τελος του Α.Παγκοσμιου Πολεμου,ωστοσο συνεβαλε στην αναπτυξη του Αγγλικου η Διεθνους Waltz (English or International Waltz),το οποιον συνεχιζεται μεχρι σημερα.Το άλλος ειδος ηταν το HESITATION WALTZ,το οποιον περιλαμβανει ενα βημα στους τρεις κτυπους (beats),του μετρου της μουσικης.Τα βηματα του Hesitation Waltz,ακομα και σημερα χρησιμοποιουνται στο σημερινο Waltz.Αισιως,η αρχικη αντιδραση για αυτόν τον χορο,αντιμετωπιστηκε και το Waltz,ειχε μια συναρπαστικη και ποικιλομορφη εξελιξη,για να καταληξει σημερα στις δυο κατηγοριες που είναι πλεον αποδεκτες για αυτόν τον χορο : 1.-MODERN WALTZ (28 – 30 bars) 2.-VIENNESE WALTZ (58 – 60 bars).
Είναι χορος που αναπτυσσει ιδιαιτερη ισορροπια,μεσα από το υψος και το βαθος και τις συνεχεις και απαλες αριστερες και δεξιες στροφες.Ενα ακομη χαρακτηριστικο του είναι η πλαινη καμψη του σωματος.
FOXTROT : Είναι χορος με ευκολο και απαλο ρυθμο,ιδιαιτερα κατανοητο.Χορευεται στα 4/4.Και αυτος ο χορος στηριζεται σε Νεγρικη – Jazz μουσικη και προερχεται από τις ΗΠΑ,οπου και πρωτοεμφανιστηκε την 2η δεκαετια του 20ου αιωνα.Πιο συγκεκριμενα το 1915,ο HARRY FOX(ενας αμερικανος κωμικος),παρουσιαζει για πρωτη φορα,ένα νέο αργο βημα,κατι σαν «τροχασμο» (TROT).Ετσι πηρε και την ονομασια του,αυτος ο χορος (FOX-TROT).Αρχικα χορευοταν σε διαφορες ταχυτητες από 32 εως 50 bars.Οταν ο G. ANDERSON (αμερικανος) και η JOSEPHINE BRADLEY,κερδισαν ένα μεγαλο αριθμο διαγωνισμων,χρησιμοποιησαν την ταχυτητα που αργοτερα,αναγνωρισθηκε σαν η αρχικη,για αυτόν τον χορο.Ηταν ο γρηγορος ρυθμος των 48 bars.Να σημειωθει ότι το πραγματικο ονομα του Harry Fox,οταν γεννηθηκε στην Pomona στην Καλιφορνια,το 1882,ηταν ARTHUR CARRINGFORD.Υιοθετησε το ονομα FOX,από τον παππου του.Ο Harry,στηριχθηκε στις δικες του δυνατοτητες,στην ηλικια των 15 ετων.Ακολουθησε για λιγο διαστημα,ένα τσιρκο και επισης επαιξε σαν επαγγελματιας,Baseball,για μικρο χρονικο διαστημα.Η φωνη του αρεσε σε έναν μουσικο παραγωγο και τον προσελαβε να τραγουδησει καποια τραγουδια,από τα αρχεια του θεατρου Vaudeville,στο Σαν Φραντζισκο.Το 1904,εμφανιζεται στο θεατρο “BELVEDERE”,σε μια κωμωδια με τον τιτλο : “Mr FRISKY of FRISKO”.Μετα τον σεισμο και την φωτια στο Σαν Φραντζισκο,το 1906,μεταναστευει στην ανατολικη πλευρα των ΗΠΑ και τελικα σταματα στην Νεα Υορκη.Το 1914,εμφανιζοταν σε διαφορα show στην Νεα Υορκη.Τον Απριλιο της ιδιας χρονιας, οργανωνει μαζι με την YANSCI DOLLY,το συγκροτημα “DOLLY SISTERS”,σε ένα εργο του Hammerstein.Την ιδια περιοδο,το “New York Theatre”,ένα από τα μεγαλυτερα του κοσμου,μετατρεπεται σε κινηματογραφο.Η διευθυνση του θεατρου,σαν ατραξιον,αποφασιζει να χρησιμοποιησει τους ηθοποιους του Vaudeville,στα show.Επιλεγουν τον Harry Fox και την εταιρεια του (American Beauties),για τις αναγκες της παραστασης.Το “Variety Magazine”,δημοσιευει οτι : «Ο Harry Fox,θα εμφανισθει για έναν μηνα και περισσοτερο,με υψηλο μισθο και με ειδικο προυπολογισμο για την χρηση ηλεκτρικων,στο μπροστινο μερος του θεατρου».Την ιδια περιοδο,η ταρατσα του θεατρου,ειχε μετατραπει σε “JARDIN DE DANSE” (Μερος για χορο) και οι “Dolly Sisters”,ηταν το κυριοτερο show,σε μια χορευτικη επιθεωρηση.Στις 29 Μαιου 1914,το Variety Magazine γραφει : «το ντεμπουτο του Harry Fox,ένα μεγαλο αστερι και ηθοποιο,στις ταινιες του New York Theatre,ξεκινησε με κάθε δυνατη επιτυχια.Οι Dolly Sisters,χορευουν κάθε βραδυ,στην ταρατσα του New York.Την επομενη εβδομαδα θα απονεμηθουν χρυσα κυπελλα,στους νικητες του διαγωνισμου,που θα διοργανωθει εκει».Ουσιαστικα λοιπον,το FOXTROT,ξεκινησε στην ταρατσα του New York Theatre,στο “Jardin De Danse”.Σαν μερος της παραστασης του, ο FOX,χορευε καποια “Trotting” βηματα,με μουσικη Ragtime και οι θεατες,αρχισαν να αναφερονται στον χορο του σαν το : “FOX’S – TROT”.Λιγο αργοτερα,όταν αρχισε να γινεται γνωστο το “Vernon Castles”,χορευαν εκει σαν επιδειξη,ικανοτατοι χορευτες,με ταλεντο και δεν υπηρχε καμμια αμφιβολια,ότι το “FOX-TROT”,ηταν το πλεον αυθεντικο και συναρπαστικο,από ολους τους αλλους χορους,που χορευονταν εκει.Η «ελιτ» του παγκοσμιου χορευτικου στερεωματος,πολύ συντομα,προσπαθησε να «αρπαξει» το ασυνηθιστο στυλ της κινησης και όταν ενας ταλαντουχος αμερικανος,ο G.K.Anderson,ηρθε στο Λονδινο και μαζι με την Josephine Bradley,κερδισαν πολλους διαγωνσιμους,εβαλαν ετσι την «σφραγιδα» τους,στο στυλ του Foxtrot. Σαν αποτελεσμα της μεγαλης δημοτικοτητος,που απολαμβαναν οι χοροι Ballroom,ηταν πλεον απαραιτητο,να δημιουργηθει μια φορμα χορου,που να μπορει να εκφραζει τον αργο «διακεκομενο» (syncopated) ρυθμο των 4/4 και να παραμενει επισης επι τοπου (on the spot).Αυτο δεν σημαινει,ότι σταματησε το “Travelling Fox-trot”,αλλα ο χορος “on the spot”,παρηχε την δυνατοτητα για την απολαυση της μουσικης,σε ένα background,οπου μεγαλος αριθμος χορευτων ερασιτεχνων,μπορουσε να διαθεσει χρηματα για να διασκεδασει και μουσικες μπαντες ανεδειξαν μεγαλους μουσικους,οι οποιοι πειραματιστηκαν με μεγαλη επιτυχια,με τους νεους υπεροχους ηχους και κτυπους (sounds and betas),που προερχοντουσαν από την Αμερικη.Ο χορος “on the spot”,εγινε συντομα γνωστος σαν “crush” και αργοτερα σαν “rhythm dance”Πλεον αρχισε να ονομαζεται “Social dance” και πιθανως αυτό οριοθετει τους σκοπους και τα ορια του.Θα ηταν «αντικοινωνικο» να προσπαθει κανεις να χορεψει με μεγαλους βηματισμους,γυρω από τον χωρο,μεσα σε ένα πληθος χορευτων,η να χορευει κανεις ετσι με έναν/μια παρτενερ όταν βρισκεται σε ένα παρτυ η να «απορροφαται» με την επιδειξη τετοιων βηματων,οπου κάθε συζητηση περικλειεται από ταμπου.Αυτο όμως θα μπορουσε να δημιουργησει μια καλη βαση,(εάν κατι τετοιο ηταν επιθυμητο),για το Foxtrot.To Foxtrot,ειχε την πιο σημαντικη αναπτυξη,από ολους τους αλλους χορους Ballroom.Ο συνδυασμος γρηγορων και αργων βηματων,εδινε την δυνατοτητα για περισσοτερη ελαστικοτητα και προσθετει πολύ περισσοτερη ευχαριστηση στον χορευτη,από το ένα η δυο βηματα,τα οποια και αντικατασταθηκαν.Υπαρχει μεγαλυτερη ποικιλια στο Foxtrot,από ότι στους αλλους χορους και κατά καποιο τροπο,είναι ο δυσκολοτερος χορος,για να διδαχθει κανεις.Παραλλαγες του Foxtrot,είναι το PEABODY,το QUICKSTEP και το ROSELAND FOXTROT.Ακομα και χοροι όπως το Lindy και το Hustle,κατά καποιο τροπο επηρρεαζονται η απορρεουν,από το Foxtrot.Σημερα χορευεται πλεον σε ταχυτητες μεταξυ 28 και 32 bars.
TANGO : To Tango, (ο χορος με το σταματημα “Baille Con Carte”),είναι ενας από τους πλεον συναρπαστικους χορους.Πρωτοεμφανιστηκε σαν χορος,στην Ισπανια και στο Μαροκο και εγινε γνωστο στον νεωτερο κοσμο,από τους Ισπανους αποικους,οι οποιοι σταδιακα επιστρεφοντας,ειχαν δεχθει επιρροες,από τους Μαυρους και τους Ιθαγενεις των Δυτικων Ινδιων.Στις αρχες του 19ου αιωνος,το Tango,ηταν ενας χορος,που χορευοταν «σολο» από μια γυναικα.Το Τανγκο της Ανδαλουσιας (Adualisian Tango),εγινε αργοτερα χορος,με ένα η περισσοτερα ζευγαρια,που περπατουσαν μαζι,χρησιμοποιωντας καστανιετες.Ο χορος αυτος,θεωρηθηκε αργοτερα «αθανατος»,με την μουσικη που «ερωτοτροπουσε»!Το Ballroom Tango,αρχικα ξεκινησε,στις χαμηλοτερες κοινωνικες ταξεις του Μπουενος Αυρες και ειδικοτερα στο “Bario de las Ranas”.Ο ρουχισμος υπαγορευτηκε από τις μεγαλες φουστες για την νταμα και για τους “gauchos” (καου-μπους της Αργεντινης),από τις ψηλες μποτες και τα σπηρουνια.Η ιστορια του συγχρονου Τανγκο,όπως προαναφερθηκε,ξεκινησε με τους “Gauchos” της Αργεντινης.Αυτοι φορουσαν δερματινες περισκελιδες,που ειχαν σκληρυνει,από τον αφρο και τον ιδρωτα,από το σωμα των αλογων.Ετσι οι Gauchos,περπατουσαν με τα γονατα ελαφρως λυγισμενα.Ειχαν την δυνατοτητα να πανε στα γεματα κοσμο Nightclubs και να ζητησουν από τις κοπελλες να χορεψουν μαζι τους.Απο την στιγμη που οι Gauchos,ηταν αξυριστοι και απλυτοι,η νταμα μπορουσε να χορεψει στο «κυρτωμα» που εκανε το δεξιο μπρατσο του καβαλλιερου,κρατωντας το κεφαλι της πισω.Τοποθετουσε το δεξιο της χερι χαμηλα στον αριστερο γοφο του καβαλλιερου,κοντα στην τσεπη του,ψαχνοντας να πληρωθει,επειδη χορευε μαζι του.Ο καβαλλιερος χορευε σε μια καμπυλη,επειδη το πατωμα ηταν μικρο,με τραπεζια γυρω-γυρω και ετσι χορευε γυρω και αναμεσα από αυτά. Ο χορος αυτος εξαπλωθηκε στην Ευρωπη,γυρω στο 1900.Αρχικα εγινε δημοφιλης στην Νεα Υορκη,τον χειμωνα του 1910 – 1911.Το 1921,ο ΡΟΔΟΛΦΟ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟ,εκανε αυτόν τον χορο επιτυχια,όταν τον παρουσιασε στην ταινια του «Οι Τεσσερεις Καβαλλαρηδες της Αποκαλυψεως».Καθως περνουσε ο καιρος και η μουσικη «υποτασσοταν» περισσοτερο,ο χορος αυτος εγινε σεβαστος,ακομα και στην Αργεντινη.Δημιουργηθηκαν διαφορα στυλ του Τανγκο : ARGENTINE – FRENCH – GAUCHO – INTERNATIONAL.Ακομα,το Τανγκο,εγινε ενας από τους “American Standard” χορους,με σεβασμο στην καταγωγη του.Η Αμερικανοποιημενη εκδοση,είναι ενας συνδυασμος των καλυτερων τμηματων,από κάθε ειδος Τανγκο.Οι βασικες αρχες οι οποιες συμπεριεληφθησαν,είναι ιδιες για κάθε καλο χορο.Πρωτιστως,ο χορος πρεπει να αρμοζει στην μουσικη.Κατα δευτερο λογο,θα πρεπει να περιλαμβανει τα βασικα χαρακτηριστικα,που τον κανουν ξεχωριζει από τους αλλους χορους.Κατα τριτον,θα πρεπει να είναι ανετος και ευχαριστος,για τον χορευτη. Η «Φραση»,είναι ένα σημαντικο μερος του Τανγκο.Οι περισσοτερες «Μουσικες Φρασεις» του Τανγκο,κυμαινονται αναμεσα σε 16 εως 32 κτυπους (beats) της Μουσικης.Η μουσικη του Τανγκο,είναι σαν μια ιστορια.Περιλαμβανει «Παραγραφους» (Μεγαλες Φρασεις) – «Προτασεις» (Χαμηλες Φρασεις) και η περιοδος στο τελος της «Μουσικης Προτασης»,είναι το «Κλεισιμο» (Tango Close). Εάν χρησιμοποιηθει ως χορος επιδειξης,ο χορευτης του Τανγκο,θα πρεπει να αναπτυξει μια «δυνατη» επαφη με την μουσικη,τον χορο και το κοινο.Το κοινο εχει την δυνατοτητα να νοιωσει αυτή την «επαφη»,εάν ο χορευτης «Νοιωσει»και παραγει αυτό το συναισθημα.Το ιδιο συμβαινει και όταν χορευεται για προσωπικη ευχαριστηση. Ο Αλ Πατσινο,στην ταινια του «Αρωμα Γυναικας»,ειχε πει : Το Τανγκο,είναι ο πιο ευκολος χορος.Αν κανεις ένα λαθος και μπερδευτεις,απλα κανε “Tango On”Γενικα θεωρειται ο χορος «της φωτιας»,με αποτομες – δραματικες και κοφτες κινησεις.Ετσι μπορει να αναπτυξει την δυναμικη ικανοτητα,στην διευθυνση και την ακολουθηση.Σημερα χορευεται (γενικα),σε σταθερο υψος,με λυγισμενα γονατα,χωρις υψος και βαθος και θεωρειται ο χορος για ιδιαιτερα καλους χορευτες (Ευρωπαικο η Μοντερνο Τανγκο).Στην εποχη μας υπαρχουν πλεον περισσοτερα από 17 ειδη Τανγκο,με πιο γνωστα αυτά του Ευρωπαικου (η Μοντερνου) και του Αργεντινικου Τανγκο.Ειναι σημαντικο να αναφερουμε την υπαρξη (πολύ παλαιοτερα και κατά την γεννηση του χορου),το “SOLO TANGO”,μια εκδοση του χορου αυτου που χορευοταν σε ρυθμο 9/8 (όπως ο Ζειμπεκικος).Σημερα το Τανγκο,χορευεται κοινωνικα στα 4/4 και σε αγωνες χορου στα 2/4.Η ταχυτητα της μουσικης κυμαινεται από 28 εως 33 bars.
QUICKSTEP : Ενας χορος που πηρε σαρκα και οστα τον εικοστο αιωνα και περι τα τελη της δεκαετιας του 1920. Η μουσικη του στηριζεται κυριως σε ρυθμους της Τζαζ και μοιαζει με τον χορο Charleston (σαν μουσικο ακουσμα). Ο χορος αυτος θεωρειται ότι είναι ενα «Γρηγορο Foxtrot» και πηρε την ονομασια του κυριως με βαση τα γεγονος ότι λογω της μεγαλης ταχυτητας του, αποτελειται από «Γρηγορα Βηματα». Χορευεται περιπου στα 50 μετρα ανα λεπτο και αποτελει τον πεμπτο χορο της κατηγοριας Standard, αναφορικα με τον Αθλητικο Χορο.
VIENNESE WALTZ : Αποκαλειται και γρηγορο Waltz. Αποτελει την αρχικη μορφη του χορου αυτου, όπως αυτή εμφανιστηκε στις επαρχιες της Αυστριας και της Βαυαριας, κατά τον 17ο αιωνα. Εχει ιδιο ρυθμο με το κανονικο Waltz (Slow Waltz), δηλαδη 3/4, αλλα είναι αρκετα πιο γρηγορο (περιπου 60 μετρα ανα λεπτο). Αποτελει έναν από τους πεντε (5) συνολικα χορους στην κατηγορια Standard για τον Αθλητικο Χορο.
ΛΙΓΑ ΓΕΝΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥΣ ΧΟΡΟΥΣ : Μεχρι αρκετα προσφατα, (αναφορικα με την προιστορια των ορων),δεν υπηρχε καμμια διαφορα, αναφορα σε «Κοινωνικους» και «Θεατρικους» χορους.Οι ιδιες «φορμες» χορου,εχρησιμοποιουντο και στις δυο περιπτωσεις, σαν ενας τροπος «κοινωνικης» επικοινωνιας και διασκεδασης. Aυτες οι πρωτες «φορμες» αυτων των χορων,αρχικα χορευοντουσαν κυκλικα και μονον μετα την ανοδο της Ελισσαβετ Α. στην βασιλεια (16ος αιωνας),αρχισαν τα ζευγαρια να χορευουν μαζι με επαφη. Ο χορος “LA VOLTA”,ηταν ο αγαπημενος της βασιλισσας Ελισσαβετ και ισως κατά πολλους,να είναι και ο πρωτος χορος «σαλονιου» (Ballroom dance).Καθως η φορμαρισμενη τεχνικη του κλασσικου χορου,αρχισε να χρησιμοποιειται,κατά τα μεσα του 17ου αιωνος,η τοποθετηση των ποδιων σε “turned-out”,αρχισε να γινεται αποδεκτη,ως η βασικη προυποθεση για τους χορευτες.Αυτες οι θεσεις ποδιων,απετελεσαν την βαση για ολους τους χορους,,συμπεριλαμβανομενων και των Κοινωνικων Χορων, μεχρι την χρονικη περιοδο,λιγο πριν και λιγο μετα από τον Α. Παγκοσμιο Πολεμο. Εκεινη την εποχη,η επιρροη των Αμερικανων στρατιωτων στην Ευρωπη,εφερε μαζι της,νεες φορμες χορου,οι οποιες δημιουργησαν μια αναπτυξη,ως απαντηση στην μουσικη Jazz.Η θεση των ποδιων σε “turned-out”,δεν εθεωρειτο πλεον,ως βαση των χορων.Με στοχο την «κωδικοποιηση» των νεων τυπων χορου,οργανωθηκε μια σειρα ανεπισημων σεμιναριων,από τους “Dancing Times”,με εναρξη τον Μαιο του 1920.Επροταθησαν καποιες λεπτομερειες,στους χορους : ONESTEP – FOXTROT – WALTZ & TANGO.Παγκοσμια Πρωταθληματα,οργανωνονται για πρωτη φορα,στο Λονδινο,από τον M.CAMILE de RHYNAL, το 1922,σε αυτους τους τεσσερεις χορους. Ο VICTOR SYLVESTER και η PHYLLIS CLARKE,κερδιζουν αυτό το πρωτο Παγκοσμιο Πρωταθλημα.Παρουσιασαν μια εκδοση του WALTZ,χρησιμοποιωντας την «παραλληλοτητα» των ποδιων.Οι χορευτες,συναντησαν δυσκολιες στο να στριψουν μια ολοκληρη στροφη δεξια η αριστερα και μερικοι από αυτές (π.χ. ο FRANK FORD),προτειναν την εκτελεση μονον 3/4 στροφης,σε κάθε βασικη στροφη,που αυτό οδηγησε στην εκτελεση βηματων (η μινι χορογραφιων),που ακολουθουσαν,μια άλλη διαγωνια «ρουτινα»,στο πατωμα.Αυτη ηταν και η αρχη αυτου του σημερινου μοντερνου Waltz,που ονομαζεται «διαγωνιο Waltz» (Diagonal Waltz). Πολύ γενικα λοιπον,αναφερεται, ως εκ τουτου,ότι η ιστορια και περαιτερω αναπτυξη των χορων “BALLROOM”, ξεκινησε ουσιαστικα, μετα τον Α.Παγκοσμιο Πολεμο,από το 1914 εως το 1918.(Αρχικη αναφορα γινεται στους τεσσερεις ανωτερω χορους,για αυτην την χρονικη περιοδο). Η δημοφιλης μουσικη (πριν και μετα τον Α. Παγκοσμιο Πολεμο),ειχε διαφοροποιηθει σημαντικα,από τα μεχρι τοτε δεδομενα της.Ευχαριστη “RAGTIME”μουσικη,ενεπνεε τους χορευτες,στο να αναπτυξουν εντονες και «ζωντανες» κινησεις,μερικες από τις οποιες δεν μπορουσαν πλεον να γινουν αποδεκτες στον Κοινωνικο Χορο. Αυτο ειχε σαν αποτελεσμα να δημιουργηθει μια χαωτικη κατασταση.Ετσι το 1920,ο PHILIP RICHARDSON,εκδοτης των “Dancing Times”,δημοσιευει μια πρωτη σειρα «στανταρισμενων βηματων»,η οποια και γινεται αποδεκτη, ως η «οδηγια» για τους δασκαλους χορου. Αυτη η «οδηγια»,ειχε σαν αποτελεσμα,να δημιουργηθει,λιγο αργοτερα,ενας μινιμουμ αριθμος βηματων,σε κάθε έναν από τους ανωτερω τεσσερεις χορους (Onestep – Waltz – Foxtrot – Tango). Οι χοροι Ballroom,σαν κοινωνικη «φορμα» χορων, με τις αλλαγες αυτές της μουσικης,εγινε πλεον μια από τις πλεον ευχαριστες φορμες διασκεδασης. Η αναπτυξη αυτή συνεχιστηκε και στις δεκαετιες του 1920 και του 1930. Θα πρεπει σε κάθε περιπτωση να ευχαριστουμε,αυτους τους «πρωτοπορους»,που δημιουργησαν και ανεπτυξαν το βασικο στυλ, αναφορικα με την κινηση και τον χαρακτηρα των «Μοντερων Χορων» Ballroom. Το 1923, λαμβανονται ακομα πιο σημαντικες αποφασεις. Το Waltz στανταρεται με το κλεισιμο των ποδιων στον 3ο κτυπο (beat), με μια ελεγχομενη αρση και πτωση (rise and fall), ώστε να επιδειξει τον χαρακτηρα του χορου και της μουσικης και χορευεται με «διαγωνιες» πλεον ρουτινες στον χωρο. Τα CHASSE, εξαλειφονται πλεον, από την αργη εκδοση του Foxtrot. Ο χορος αυτος βασιζεται πλεον σε τεσσερα βηματα : THE WALK – THREE STEP – NATURAL TURN – REVERSE OPEN TURN. Η αναπτυξη αυτου του χορου επιγκεντρωνεται στο κλασσικο στυλ, με συνεχομενη ροη της κινησης και σωστο ελεγχο, κατά την διαρκεια του. Τα CHASSE,συμπεριλαμβανονται στην πιο γρηγορη εκδοση του Foxtrot, που πλεον αποκαλειται :QUICKSTEP.Η επιδειξη αυτου του χορου,στηριζεται στις κλειστες στροφες του Waltz και στις ανοικτες στροφες του Foxtrot.Η «λαμπροτητα» της μουσικης,απεικονιζει την ποικιλια των κινησεων,κατά την διαρκεια αυτου του χορου.Το Tango,που ειχε γινει γνωστο πολυ νωριτερα,εχει πλεον έναν χαρακτηρα και μια ατμοσφαιρα,που πλησιαζουν περισσοτερο τον συναρπαστικο τυπο των χορων Λατιν, αναφορικα κυριως με την μουσικη. Αρχικα ξεκινησε,με έναν δραματικο «αιλουροειδη» τυπο κινησης,διατηρωντας το «δραμα» του και αναπτυχθηκε σε έναν χορο με χαρακτηρα, «κοφτο» – «αποτομο» και “ staccato”. Με την περαιτερω αναπτυξη των τεσσαρων αυτων Ευρωπαικων χορων (Standard),με την παροδο του χρονου, το 1948,ο ALEX MOORE, παρουσιαζει την πρωτη ολοκληρωμενη εκδοση,αναφορικα με την πληρη βηματολογικη και τεχνικη αναλυση,στο βιβλιο του : “The Revised Technique of Ballroom Dancing”Τελος το 1976, ο GUY HOWARD,ολοκληρωνει αυτή την προσπαθεια, δημοσιευοντας το βιβλιο του,με την πλεον αποδεκτη και πληρη αναλυση των βηματων και της τεχνικης των Ευρωπαικων Χορων, που γινεται και διεθνως αποδεκτη, ως η πλεον ολοκληρωμενη, εχοντας κατορθωσει να αναγαγει το κάθε βημα, σε μια ξεχωριστη ενοτητα! Ειχε προηγηθει η αρχικη προταση του, κατά τα ετη 1945 εως 1955, για την αναπτυξη αυτων των χορων, η οποια περιελαμβανε για πρωτη φορα,αναλυση εννοιων όπως : FOOTPOSITION – FOOTWORK – ALIGNEMENT – AMOUNTS of TURN – CBM – CBMP – PRECEDES – FOLLOWS κλπ.